Wat er allemaal aan vooraf gaat...

Ook al weet ik niet echt wat me te wachten staat, ik probeer me toch min of meer voor te bereiden op de operatie. Natuurlijk heb ik goed opgelet toen dokter Kaak uitlegde waar hij ging zagen, waar er buisjes gaan zitten en hoeveel bloed en pijn er zal zijn (niet zoveel pijn aangezien ik een morfinepompje krijg waarmee ik mezelf onder zeil kan helpen). Natuurlijk heb ik totaal overbodige vragen gesteld ("kunt u niet ook meteen een liposuctie van de wangen doen?") terwijl ik belangrijke vragen vergeten ben ("wanneer kan ik weer sporten?").

De laatste afspraak had veel weg van een episode van "Extreme Makeover": twee dokters Kaak die met maatlatjes bezig waren om de afstand tussen mijn boven- en ondertanden te meten, terwijl ze onderweg discussieerden over de niet-zo-rechte hoek van mijn neus ten opzichte van mijn ogen. Blijkbaar is mijn gezicht geen illustratie van de Gulden Snede...

Na de operatie moeten elastiekjes de boel bij elkaar houden, en daarom heeft m'n orthodont koyabashi-ringetjes geplaatst. Ringetjes van ijzerdraad die rond de slotjes gedraaid worden. Nu zitten er overal draadjes en ringetjes, wat het niet makkelijker maakt voor de mondhygiëne ! Ik dacht ook dat al die haken en ogen mijn wangen weer zouden openleggen, maar nee, ik heb er totaal geen last van.

Ik ben op eigen houtje aan de arnica gegaan, een homeopathisch middel dat de zwelling wat moet tegengaan. En omdat ik niet alleen vertrouw op homeopathie, heb ik ook maar een zak diepvriesdoperwten gehaald. Die gaat van de vriezer op de wang en weer terug. Alleen even opletten dat we die zak niet in de pan gooien achteraf, lijkt me niet zo geschikt :-) Verder heb ik oplosvitamines gehaald, want de gewone tabletjes komen er voorlopig niet in. Ook de voorraad slimfast die Mams begonnen was heb ik uitgebreid met andere proteïneshakes.

Tenslotte doe ik regelmatig ademhalingsoefeningen, maar zodra ik denk aan die maagsonde waarmee ik wakker ga worden raak ik in ademnood! Adem in, adem uit...