zaterdag 2 juni 2007

Tandelijk verleden

Deze operatie luidt de laatste fase in van mijn orthodontisch project. Ik heb altijd wel scheve tanden gehad, en toen ik lekker aan het puberen was, was ik stikjaloers op al die anderen die wel een beugel mochten. Ik kreeg er geen omdat mijn toenmalige orthodontist van mening was dat mijn hoektanden eerst moesten doorkomen voordat hij er iets aan wilde doen.

Op m'n 33ste waren die hoektanden er natuurlijk nog steeds niet (aangezien alles dichtgebouwd zat was er geen plaats voor). Dus heb ik al m'n moed verzameld en een afspraak gemaakt bij de afdeling orthodontie van een universitair ziekenhuis. Waarom een universitair ziekenhuis? Omdat er daar mensen rondlopen die andermans werk nakijken :-) Je bent dus niet afhankelijk van de mening van één persoon, er komt altijd wel een prof langs om de boel te supervisen. Dat geeft me wel een veilig gevoel. Het wil dan ook wel eens gebeuren dat er meerdere mensen tegelijk in je verhemelte zitten te wroeten. Bovendien schijnt het ook minder duur te zijn :-)

We hebben dan een uitgebreid vijfjarenplan opgesteld: renovatiewerken bij de tandarts (waarvan ik tot dan toe geen fervente bezoeker was), onder de hogedrukspuit van de parodontoloog, verbreding van de bovenkaak door middel van een eerste operatie en een distractor, gevolgd door de plaatjesbeugel en het maandelijks aanschroeven daarvan. Nu dan uiteindelijk het laatste deel: de kaak- en kinchirurgie, met daarna nog wat orthodetails en logopedie. Tenslotte nog wat gebitsrenovatie (vullingen vervangen door witte, een kroontje hier en een implant daar) en dan kan ik met een brede smile verder door het leven!

2 opmerkingen:

Anoniem zei

leuke site alleen doet een kaak operatie zeer??? en moet je dan 6 maanden met je tanden op elkaar praten??

Kirpy zei

Hoi, dank je voor het compliment :-)
Nee, eigenlijk doet een kaakoperatie geen pijn. De dag van de operatie en de dag erna was ik min of meer platgespoten, dus te versuft om wat dan ook te voelen. In de dagen na de operatie had ik lichte hoofdpijn, terwijl ik aan de maximale dosis paracetamol zat.
Daarna komen de elastiekjes, en die kunnen in sommige gevallen wel pijn doen (wanneer je je mond opendoet bijvoorbeeld...). De eerste dag met m'n eerste serie elastiekjes heb ik inderdaad gejankt van de pijn, maar daarna ging het veel beter.
En nee hoor, zeker niet zes maanden met m'n kiezen op elkaar, als een arts dat voorstelt kun je volgens mij beter eens een second opinion gaan vragen ziekenhuis... Als je je been breekt mag je toch ook na 2 maanden weer gewoon lopen (of het moet heel erg mis zijn...). Met de elastiekjes die ik nu moet dragen kan ik gewoon praten en kleine stukjes eten erdoor proppen (smarties, stukjes chocola, wokkels...). Zelfs gapen lukt zonder probleem :-)