Tweeëneenhalve maand na de operatie en eigenlijk weinig te melden: geen nieuws is goed nieuws! Ik heb niet meer dat 'slapende' gevoel in m'n wangen, de zwellingen zijn bijna allemaal weg, behalve langs m'n neus, en er begint zelfs wat beweging te komen in m'n onderkaak !
Want bovenvermelde onderkaak blijkt een beetje lui te zijn, volgens m'n fysio. Naar links wil die nog wel een halve millimeter opschuiven, maar naar rechts is geen optie. En dus eet ik als een konijn, terwijl ik eigenlijk moet eten als een koe (dat zijn zijn woorden, niet de mijne). Nu doe ik dus braaf elke dag wat oefeningen voor de spiegel: tong uitsteken, tong in je wang steken, enzo. Ook goed voor de lachspieren van eventuele badkamerdelers.
Ik vind zelf dat mijn gezicht niet zo erg veranderd is, maar blijkbaar valt het wel op: mensen die me drie, vier maanden geleden voor het laatst zagen, vinden dat ik er heel anders uitzie. "Harmonischer", hoor ik het meest. "Minder rond", ook wel vaak. Maar misschien komt dat laatste gewoon van het afvallen: ben nu 5 kilo kwijt sinds de operatie en dat zal dus ook wel zichtbaar zijn.
En hoe gaat het verhaal dan verder? Tja, voorlopig nog fysiotherapie, hier en daar wat dingetjes rechtzetten, waarschijnlijk toch nog die ene verstandskies eruit (januari?), en hopelijk ben ik tegen de kerst mijn zichtbare bedrading kwijt! Dan natuurlijk nog een paar keer bleken, wat grijze vullingen vervangen door witte, en tegen zomer 2008 hoop ik dan de smile van m'n dromen te hebben. We'll see...
zondag 26 augustus 2007
dinsdag 7 augustus 2007
Bionische röntgenfoto's
Heb vandaag ook gevraagd om de röntgenfoto's, zodat ik kan zien waar al die schroefjes en moertjes zitten. Ortho stuurde ze meteen op, waarvoor dank.
De draad, die in een soort boog van de ene bovenkies naar de andere kant gaat, zit er niet voor vast in. Die zit in m'n verhemelte en zal er tesamen met de andere zichtbare ijzerwinkel hopelijk tegen Kerst uit zijn.
Deze foto's zijn gemaakt op de dag na de operatie, vandaar de dikke lippen. Toen ik deze zag, werd ik even wee vanwege die duidelijk loszittende kin (nou ja, vast met schroefjes, maar toch...)
De draad, die in een soort boog van de ene bovenkies naar de andere kant gaat, zit er niet voor vast in. Die zit in m'n verhemelte en zal er tesamen met de andere zichtbare ijzerwinkel hopelijk tegen Kerst uit zijn.
Deze foto's zijn gemaakt op de dag na de operatie, vandaar de dikke lippen. Toen ik deze zag, werd ik even wee vanwege die duidelijk loszittende kin (nou ja, vast met schroefjes, maar toch...)
Twee maanden na dato...
't Is al een maand geleden sinds m'n laatste berichtje! Daaruit blijkt wel weer dat het leven gewoon z'n gangetje gaat...
Toch is het niet altijd even makkelijk geweest vanwege die elastiekjes. Regelmatig scheurde een mondhoek wanneer ik er eentje probeerde te plaatsen achterin m'n mond. Juist wanneer ik me moest haasten (dus eigenlijk elke ochtend), wilde er een elastiek niet in en bleef ie maar losschieten. Natuurlijk tegen m'n lippen, die dan ook regelmatig blauw zagen. Wanneer ik praatte, sliste ik ontzettend door die dingen. En het vervelendste: de reactie van mensen die die dingen zagen zitten in m'n mond. Een schoonheidsprijs verdiende ik inderdaad niet met zo'n dubbele V over m'n tanden gekruisd...
Maar oké, vandaag opnieuw naar mevrouw Orthodont geweest, en ik hoef geen elastieken meer! M'n kaken staan op de juiste plaats dus als alles goed gaat hoef ik die dingen nooit meer in. Oefff!
Door die elastieken kreeg ik trouwens opnieuw een spleetje tussen m'n tanden. Daar was ik niet ongerust over want m'n tanden reageren altijd snel op externe stimuli. Ortho wilde m'n enthousiasme toch wat temperen, en zei dat het wel even kon duren voordat dat spleetje zou verdwijnen. Ze plaatst het mini-elastiekje dat de twee tanden tegen elkaar moet zetten, plooit de nieuwe draad die erbovenop moet, draait zich om om die draad in m'n blokjes te schuiven en constateert dat het spleetje al zo goed als verdwenen is. Hoezo snel ? ;-)
En een recent fotootje (copyright Alex) :
Toch is het niet altijd even makkelijk geweest vanwege die elastiekjes. Regelmatig scheurde een mondhoek wanneer ik er eentje probeerde te plaatsen achterin m'n mond. Juist wanneer ik me moest haasten (dus eigenlijk elke ochtend), wilde er een elastiek niet in en bleef ie maar losschieten. Natuurlijk tegen m'n lippen, die dan ook regelmatig blauw zagen. Wanneer ik praatte, sliste ik ontzettend door die dingen. En het vervelendste: de reactie van mensen die die dingen zagen zitten in m'n mond. Een schoonheidsprijs verdiende ik inderdaad niet met zo'n dubbele V over m'n tanden gekruisd...
Maar oké, vandaag opnieuw naar mevrouw Orthodont geweest, en ik hoef geen elastieken meer! M'n kaken staan op de juiste plaats dus als alles goed gaat hoef ik die dingen nooit meer in. Oefff!
Door die elastieken kreeg ik trouwens opnieuw een spleetje tussen m'n tanden. Daar was ik niet ongerust over want m'n tanden reageren altijd snel op externe stimuli. Ortho wilde m'n enthousiasme toch wat temperen, en zei dat het wel even kon duren voordat dat spleetje zou verdwijnen. Ze plaatst het mini-elastiekje dat de twee tanden tegen elkaar moet zetten, plooit de nieuwe draad die erbovenop moet, draait zich om om die draad in m'n blokjes te schuiven en constateert dat het spleetje al zo goed als verdwenen is. Hoezo snel ? ;-)
En een recent fotootje (copyright Alex) :
Abonneren op:
Posts (Atom)